dinsdag 27 december 2016

Zomaar een schooldag

Kom nooit te vroeg op je werk om even wat voor te bereiden. De actualiteit slokt je op. Ik ben nog niet in de lerarenkamer of daar is Fikre. Wat heb ik gescoord op de toets? Ik wil het nu weten. Dat kan nooit. Ik ben juist goed in rekenen. Hij praat zoals altijd in rap tempo. Ik had hem de uitslag beter niet kunnen laten zien, maar de valkuil is groot. Ik wil mijn leerlingen nog steeds te graag van dienst zijn. Ik loop met hem mee naar het leslokaal en probeer hem onderweg gerust te stellen. Dat valt niet mee want hij krijgt bij de deur bijval van twee klasgenoten die ook de toets uitslag willen zien. Dat gaat natuurlijk niet lukken. Ik duw ze het lokaal in waar mijn collega al 10 minuten op ze wacht. Pfff. Eerst koffie. In de kantine aangekomen zie ik dat Mohamed uit mijn mentorgroep. Die had ook in de les moeten zitten. In plaats daarvan schudt hij de kaarten met andere Mohamad om een potje te ksfjchkv. Dat heb ik dus niet verstaan. Ik zeg dat ik erop sta dat hij naar de les gaat, maar hij verblikt of verbloost niet. Die docente stuurt me er toch altijd uit, is de korte reactie. De jongens blijven lachen naar elkaar en ik blijf staan. Ik vraag me dan altijd af of dat wel helpt, maar gelukkig na nog een verbale aanmaning pakt hij de tas in en gaat de trap op naar boven. Ik ga hem echt niet volgen denk ik, mijn werk zit er hierbij op. Met koffie loop ik naar boven. Nu de rapporten, want die moeten er vanmiddag uit. Daar klopt Bereket op de deur. Ik ben ziek ik moet naar huis. Hoezo ziek, reageer ik. Ik heb het aan mijn hart. Nou daar ben je wel jong voor, breng ik stellig uit. Het is hoofdpijn, zegt hij. Ik kijk nog steeds verbaasd. Honger, zegt hij dan. Tja zeg ik, neem dan ook eens een lunch mee naar school. Dit kan toch zo ook niet. Ik show mijn boterhammetje en leg uit wat ik daar 's morgen voor moet doen. Onderwijs is tenslotte ook opvoeden. Dan geeft Bereket toe dat hij geen brood in huis heeft. Zijn geld was op, maar dat is zojuist aangevuld. Dus of hij alstublieft nu weg mag. Ja denk ik, zo haalt hij het einde van de dag toch niet. Ik geef hem permissie, mits hij om 13.00 uur weer terug is. Een paar uur later kan ik vaststellen dat het helpt. Juist ja. Als docent met je vooral duidelijk zijn en kort. Geen ruimte voor discussie. Als de rapporten die middag zijn uitgedeeld, is het spijbel percentage de dagen erna hoog. Hoe kun je opvoeden, als ze er niet  zijn? Nou ja, dat is dan weer voor na de kerstvakantie.