Kom nooit te vroeg op je werk om even wat voor te bereiden. De
actualiteit slokt je op. Ik ben nog niet in de lerarenkamer of daar is Fikre.
Wat heb ik gescoord op de toets? Ik wil het nu weten. Dat kan nooit. Ik ben
juist goed in rekenen. Hij praat zoals altijd in rap tempo. Ik had hem de
uitslag beter niet kunnen laten zien, maar de valkuil is groot. Ik wil mijn
leerlingen nog steeds te graag van dienst zijn. Ik loop met hem mee naar het
leslokaal en probeer hem onderweg gerust te stellen. Dat valt niet mee want hij
krijgt bij de deur bijval van twee klasgenoten die ook de toets uitslag willen
zien. Dat gaat natuurlijk niet lukken. Ik duw ze het lokaal in waar mijn
collega al 10 minuten op ze wacht. Pfff. Eerst koffie. In de kantine aangekomen
zie ik dat Mohamed uit mijn mentorgroep. Die had ook in de les moeten zitten.
In plaats daarvan schudt hij de kaarten met andere Mohamad om een potje te
ksfjchkv. Dat heb ik dus niet verstaan. Ik zeg dat ik erop sta dat hij naar de
les gaat, maar hij verblikt of verbloost niet. Die docente stuurt me er toch
altijd uit, is de korte reactie. De jongens blijven lachen naar elkaar en ik
blijf staan. Ik vraag me dan altijd af of dat wel helpt, maar gelukkig na nog
een verbale aanmaning pakt hij de tas in en gaat de trap op naar boven. Ik ga
hem echt niet volgen denk ik, mijn werk zit er hierbij op. Met koffie loop ik
naar boven. Nu de rapporten, want die moeten er vanmiddag uit. Daar klopt
Bereket op de deur. Ik ben ziek ik moet naar huis. Hoezo ziek, reageer ik. Ik
heb het aan mijn hart. Nou daar ben je wel jong voor, breng ik stellig uit. Het
is hoofdpijn, zegt hij. Ik kijk nog steeds verbaasd. Honger, zegt hij dan. Tja
zeg ik, neem dan ook eens een lunch mee naar school. Dit kan toch zo ook niet.
Ik show mijn boterhammetje en leg uit wat ik daar 's morgen voor moet doen.
Onderwijs is tenslotte ook opvoeden. Dan geeft Bereket toe dat hij geen brood
in huis heeft. Zijn geld was op, maar dat is zojuist aangevuld. Dus of hij
alstublieft nu weg mag. Ja denk ik, zo haalt hij het einde van de dag toch
niet. Ik geef hem permissie, mits hij om 13.00 uur weer terug is. Een paar uur
later kan ik vaststellen dat het helpt. Juist ja. Als docent met je vooral
duidelijk zijn en kort. Geen ruimte voor discussie. Als de rapporten die middag
zijn uitgedeeld, is het spijbel percentage de dagen erna hoog. Hoe kun je
opvoeden, als ze er niet zijn? Nou ja, dat is dan weer voor na de
kerstvakantie.